Raak mij. Een onderzoeksproject om kunst anders te laten beleven.
Inleiding
Heb jij dat soms ook? Dat je in een museum loopt en eigenlijk even wil voelen hoe die ronding in dat beeld loopt? Of dat je net te dichtbij een schilderij bent omdat je wilt zien hoe het is opgebouwd? Of omdat je wilt ruiken wat voor verf er is gebruikt?
Ik wel.
Menigmaal ben ik erop gewezen om niet te dichtbij te komen. En menigmaal stop ik mijn handen in mijn zakken om maar niet aan het werk te zitten. Je mag ernaar kijken en soms mag je luisteren. En daar blijft het vaak bij.
De kunst die ik maak nodigt mensen uit om eraan te willen zitten. Ze willen het voelen, ruiken.
Wol oogt zacht, vraagt om aangeraakt te willen worden. Soms ruikt het nog naar een schaap.
Ik hoorde mij laatst zeggen: Ik heb liever niet dat je het aanraakt. Het zuur van de handen heeft effect op het materiaal..........
En opeens vroeg ik mij af: Waarom wil ik niet dat mensen aan mijn kunst zitten? Wat als je blind bent. Hoe ervaar je dan kunst? Mag je er dan wel aanzitten?
Twee vragen die mij bezig hielden. Waarom wil ik niet dat mensen aan mijn kunst zitten.
En hoe ervaren mensen met een visuele beperking kunst.
Deze laatste vraag maakt mij nieuwsgierig. Ik heb geen visuele beperking. Startpunt om onderzoek te gaan doen. En daarmee zal ik ook antwoord vinden op mijn eerste vraag.