Kunstenaar en sinds een aantal jaar, bevangen door het wolvirus. 
Schapenwol wordt tegenwoordig met honderden kilo´s verbrand. We gebruiken het niet meer. En helaas is er nog geen manier gevonden om dit prachtig product te gebruiken. Wol dempt geluid, heeft een groot vocht opnemend vermogen. isoleert en is van nature vuilafstotend. 

De wol die ik gebruik komt van lokale schapen. Scottish blackface sheep. Deze grazen in de duinen van Heemskerk.
Deze wol heeft een hoog prikgehalte en is niet geschikt om te dragen.
Ik spin, verf de wol met natuurlijke materialen (lichtechtheid, grand teints) en maak daar o.a. schilderijen van. De natuur is daarin mijn grootste inspiratiebron. En met respect voor deze natuur probeer ik met mijn kunst een zo´n klein mogelijk ecologische voetafdruk achter te laten.
Tevens onderzoek ik de mogelijkheden binnen het ruimtelijk werk. Werk wat je mag aanraken, mag ruiken, in mag gaan en wat vergankelijk is. Kunst hoeft niet voor eeuwen bewaard te blijven is mijn mening. 





Artist and for a number of years, caught by the wool virus. 
Sheep's wool is now burned by hundreds of kilos. We don't use it anymore. And unfortunately, no way has yet been found to use this wonderful product. Wool dampens sound, has a great moisture absorption capacity. insulates and is naturally dirt-repellent. 

The wool I use comes from local sheep. Scottish blackface sheep. These graze in the dunes of Heemskerk. 
This wool has a high puncture content and is not suitable for wear.
I spin, dye the wool with natural materials (lightfastness, grand complexions) and make paintings of it, among other things. Nature is my biggest source of inspiration. And with respect for this nature, I try to leave as small an ecological footprint as possible with my art.
I also investigate the possibilities within spatial work. Work that you are allowed to touch, smell, enter and perish. In my opinion, art does not have to be preserved for centuries.